CNT sindikatuak, Euskal Herriko hiri nagusietan, manifestazio batzuk egin ditu Maiatzaren Lehena, Langileriaren Nazioarteko Eguna, ospatzeko. “Gaur, inoiz baino gehiago, herria kaleetan egotea beharrezkoa da, sistema zahar honen politika basatiari aurre eginez”, erakunde anarkosindikalistak nabarmendu du.

CNT-k, gizarte eragile eta beste sindikatuekin batera, greba deialdia egin dute maiatzaren 30rako. “Kontraerreformak, murriztetak eta kapitalaren erasoaldi bortitz honi aurre egiteko, greba orokorra dugun erremintarik sendoena da”, esan du erakunde anarkosindikalistak.

CNT sindikatuak Maiatzak 1eko mobilizazioetan parte hartzeko deia egiten du. “Kapitalaren erasoen aurrean erantzun behar da, eta horretarako data hau mugarri batean bihurtu behar dugu”, erakunde anarkosindikalistaren aburuz, “greba data dugunez, arrazoi gehiago daude mobilizazio historiko hau gorpuzteko eta honen esanahia bultzatzeko”.

Chocolates Lacasak, bere lanpostua uzteko presioa egin ostean, enpresa honen produktuak dendetan eta supermerkatuetan banatzen eta birjartzen ibiltzen zen langile bat kaleratu du. “Enpresak diziplinazko kaleratzearen eredua erabili du, baina benetan lortu nahi duena langileen murrizketa da eta gainera, dohainik”, salatu du CNT sindikatuak.

No me gusta la palabra “escrache”. Del mismo modo que no soporto los términos “bullying” o “mobbing”. Y paro aquí, por no seguir con una larga lista de barbarismos que me repatean. Se supone que cuando se adopta uno de estos curiosos neologismos, se hace para poder referirse a algo que, por su novedad, carece de nombre en la lengua propia. Ahora, no entiendo muy bien por qué se quiere dar la impresión de que son nuevas ciertas situaciones o actitudes que conocemos de siempre. Resulta que las concentraciones de denuncia de toda la vida eran “escraches” sin saberlo. Pero…