Sindikatuaren batzarrak pertsona batzuk izendatzen ditu egoitza irekitzeko, beste sindikatuekin harremanak mantentzeko, korrespondentzia bidali edo jasotzeko, dirua biltzeko… Zeregin hauek betetzeko ez da beharrezkoa asanblada biltzea. Pertsona hauek sindikatuaren batzordea osatzen dute. CNTren batzordeak muga batzuk ditu buruzagi talde ez bihurtzeko.

Sindikatua langileen elkartea da eta bere helburua bizitzaren hobekuntzak lortzea da, bai materialak, bai kulturalak. Langilea izanez gero (lanean, langabezian edo jubilatua) eta pentsatzen baldin baduzu bizitzak, merezi duzun dena ematen ez badizu, edo zure lantokian pertsona moduan ezin baduzu garatu, zure ekintzarako lekua, sindikatua da.

Bartzelonan, 1910an, ideia sozialdemokratekin loturik ez zeuden langile-elkarteek sortua, CNTk anarkosindikalismoaren oinarriei irmo eusten die eta, estatuan, Lehenengo Internazionalaren izaeraren oinordeko bakarra da.

CNT, gaur egun, estatu espainiarrean, norabide politikoen menpekotasunik gabe mantentzen den sindikatu bakarra da; erabakiak hartzen dituztenak, afiliatuak dira eta ez sindikalismoaren profesionalak, Estatuaren eta patronalaren finantziaziorik gabe bere independentzia ekonomia gordetzeko, eta negoziazioak bitartekoen eskuetan uzten ez dituena.

Sekzio sindikal baten bitartez, hau da, enpresa zehatz batean dauden CNTko afiliatu guztiak. Enpresak errepresioa erabiltzen badu, sekzioak klandestinitatean lan egiten du. Indarrean dagoen legedia betetzen badu, sekzio sindikalak egun-argitan jokatzen du.

CNTko sekzio guztiek asanbladen bidez funtzionatzen dute. Asanbladak ordezkari bat hautatzen du eta hau, enpresan dauden afiliatuen bozeramailea da. Bozeramaileak bakarrik egiten du sekzio sindikalaren asanbladak esaten duena.

Edozein langile, ideia politikoez edo sinesmen erlijiosoez aparte, sindikatuan afiliatuta egon daiteke. Bakarrik geure printzipioak eta asanbladetan hartzen diren erabakiak onartu behar ditu. CNT elkarte burujabea da edozein motatako langile batzeko. Burujabetasun hori mantentzeko, alderdi politikoetako kideek edo elkarte erlijiosokoek ezin dituzte karguak izan edo propaganda egin sindikatuan.

Ordea, langileak ez direnek CNTn ez daukate lekurik: enpresarioak, errentalariak, jauntxoak, exekutiboak eta goi-mailako zuzendariak, administrazioaren lan egiten duten kargu politikoak… CNTn ere ezin dira izan poliziak eta kargu errepresiboak dituzten pertsonak.

Azkenik, koherentziaz, militantzia bikoitza ez dugu onartzen.

Bere afiliatuen asanbladaren bitartez. Asanblada deitzen den bakoitzean, afiliatuek eguneko ordena eztabaidatzen dute eta erabakiak hartzen dituzte. Batzarren artean ez dago zuzendaritzarik erabakiak hartzeko. Botere betearazlerik gabeko batzordea besterik ez daukagu.

Langileak sindikatuetan biltzen dira; hauek, esparru lokalean, herrialdetan eta esparru nazionalean, CNTn federatzen dira, eta hau, mundu osoko sindikatuekin, Langileen Nazioarteko Elkartean (LNE) biltzen da, Lehenengo Internazionala, anarkosindikalismoaren nazioarteko elkartea. Nazioarteko esparruan elkarmenpekoak garelako. Neoliberalismoaren globalizazioari aurre egiteko, gure erantzuna, internazionalismo proletarioa.

EZ hauteskunderik, EZ liberaturik, EZ eta diru-laguntzarik ere. Ez dugu enpresak ordaindutako profesionalik nahi. Ez dugu tartekaririk nahi. Geure baliabideak baino ez ditugu nahi, geuk ordaintzen dugunetik ateratakoak eta geure borondate kolektibotik ateratakoak. Hara zergatik.

Legeak dio, sindikatu batek ordezkaritza izan dezan, hauteskunde sindikaletara aurkeztu beharra duela, eta bertan aukeratuko direla ordezkari sindikalak eta enpresa batzordeak. CNTk ez du hauteskunde horietan parte hartzen eta bere boikota adierazten du hurrengo arrazoiengatik:

Epresa txiki batean bazaude edota lan ezegonkor bat baduzu, ezin izango duzu parte hartu ere. Langilegoaren gutxiengo batek baino ez du hauteskunde sindikalen aukera.

Hauteskundeen bidez, zeure ordezkariei erabakitzeko aukera emango diezu. Zure izenean sinatu edo negoziatzeko boterea eta beraien borondatea inposatzekoaukera ere bai. Gainera 4 urtez zure kontroletik kanpo geratuko dira. Ordea, beren sidikatuetako buruen menpe egongo dira.

Hauteskundeen bidez, sindikatuek, liberatuak eta diru-Laguntzak lortzen dituzte, beraien biziraupenerako beharrezkoak diren liberatuak eta diru-laguntzak. Berez, diru kontu bat baino ez da.

Liberatu sindikalek gero eta zerikusi gutxiago dute langilegoarekin, profesionalizaziora joko dute eta beraien pribilejioak mantentzea baino ez zaie interesatuko. Beraien interesak mantenduko diutuzte ez zureak.

Behin ordezkaritza lortuta, behin liberatuak, dirulaguntzak eta eragin apur bat lortuta, ez zara beraien interesekoa izango, hauteskunde programak ahaztu egingo dira eta hobe burumakur eta isilik ibiltzea, horrela agian faboreren bat lortuko duzu eta (faboreren bat eta ez zure eskubideen errespetua). Zure botoa eta arazorik eman ez dezazun besterik ez dute nahi.

Hauteskunde sindikalek eta enpresa batzordeek, enpresei eta administrazioari egiten diote onura, beraiek baitira ordaintzen dituztenak (bai hauteskunde sindikalak eta bai enpresa batzordeak). Hauteskunde sindikalen bidez (Franco garaiko sindikatu bertikaletik datozenak berauek), enpresek eta administrazioek, bitartekariak lortuko dituzte, langileekin zuzenean hitz egin behar ez izateko. Bitartekari horiek, langileak burumakur eta desmobilizatuta mantentzea dute helburu. Beraien (bitartekarien) egoera mantentzearen lehen interesatuak dira, zuzenean baitira liberazioen eta dirulaguntzen zordun.

Eta negoziatzen dugunean zeintzu dira gure oinarriak? Gutxieneko aldarrikapen batzuk baditugu. Aldarrikapen horiek gatazka guztietara eramaten ditugu. Esate baterako: Soldata igoera linealak nahi ditugu, soldata baxuenei onura ekar diezaieten; igoerak, oinarrizko soldataren gainean egin daitezen nahi dugu eta ez osagarrien gainean; Ez dugu ordu estrarik zein somarik egiten; gure lanpostuetatik urruntzen gaituzten lan sistema berrien kontra gaude: balio aniztasunaren kontra, eta funtzio eta geografia mugikortasunaren kontra ere bai; enpresetara lotzen gaituzten kateen apurketaren alde gaude, lan-orduak murriztuz, oporrak eta aisialdia gehituz, eta erretiroa 55 urtetara aurreratuz; sindikatuak langileek produzitzen dutena kontrola dezan saiatzen gara, horrela, sindikatuaren bermea ukatuko diogu, bai produktu kaltegarriari zein kalitate gutxikoari; langileek, langileen asanbladak eta sekzio sindikalak negoziaketa eskubidea izan dezaten bultzatzen dugu; benetako askatasun sindikala nahi dugu; sindikatuek diru-laguntzarik izan ez dezaten, eta enpresa barruan sindikalgintza inolako eragozpen eta mugarik gabe egin dadin eskatzen dugu…